داستان یلدا آن قدیم ها

داستان یلدا آن قدیم ها

یلدا  از لحاظ لغوی واژه ای سریانی است به معنی تولد.

و یلدا در فرهنگ ما ایرانیها یکی از قدیمی ترین و جذاب ترین سنت هایی است که

در پایان سی مین روز از آذر ماه برگزار می شود.

این مراسم که عقبه ای دیرینه دارد به روایت از داستان های ایران باستان

جشن تولد خداوند مهر یعنی میترا است.

ایرانیان باستان که با کشاورزی و چوپانی زندگی میگذراندند، در طول سال

همراه با گذران ماه ها و بر اثر تجربه، با گردش خورشید درخشان و تغییر فصل ها و کوتاه و بلند

روز و شب و مسیر و جهت حرکت و محل قرارگیری ستاره ها آشنا شدند

و فعالیت روزانه ی خود را بر آن مبنا قرار دادند.

آنها روشنی روز و اعتدال هوا را مظهر نیکی و تاریکی، شب و هوای سرد را عامل اهریمن میدانستند،

به همین جهت کم کم این اعتقاد رشد کرد که نور و روشنی و ظلمت و تاریکی همیشه

باهم در نبردند.

مردم به تدریج فهمیدند

کوتاهترین روز، آخرین روز پاییز و بلندترین شب، شب اول زمستان یعنی اولین شب دی ماه است،

اما بلافاصله پس از آغاز دی ماه، روزها به تدریج بلندتر و شب ها کوتاه تر می شود

از این رو این شب را “شب یلدا” یا تولد خورشید نام گذاشتند.

با رادیو نگار ببین، بشنو، زندگی کن

دیگر آثار