از کتاب سه تار نوشته ی جلال آل احمد

گوینده : مهران براتی

تنظیم : کیاندخت محمدی

تهیه شده در رادیونگار

بخشی از داستان : موهایش آشفته بود و روی پیشانی اش میریخت و جلوی چشم راستش را می گرفت.گونه هایش گود افتاده و قیافه اش زرد شده بودولی سر پا بند نبود واز وجد و شعف می دوید.اگر مجلسی بود و مناسبتی داشت وقتی سر وجد می آمد،می خواند و تار میزد و خوشبختی های نهفته و شادمانی های درونی خود را در همه نفوذ می داد.ولی الآن میان مردمی که معلوم نبود به چه کاری در آن اطراف می لولیدند،جز این که بدود و خود را زودتر به جایی برساند چه می توانست بکند؟ از خوشحالی میدوید و به سه تاری فکر می کرد که اکنون مال خودش بود.